ARCHIEF
2019
2018
2017
2016
2015
2014
2013
2012
2011
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2003
2002
2001
2000
1999
1998
1997
« Millennium: Mannen die Vrouwen HatenHeksje Lilly: De Draak en het Magische Boek »
De Spaanse Axl is in Londen om zijn onbekende vader te zoeken. Sinds zijn komst heeft hij in vier bedden geslapen – hij telt ze. De laatste keer belandde hij in een kraakpand waar iedereen een beetje langs elkaar heen leeft. Zo duurt het even voordat hem de Belgische Vera opvalt, dromerig en herstellende van hartenpijn. Zij maakt polaroids, van bedden bijvoorbeeld. Vera (Déborah François, de tienermoeder in de Dardennes ‘L’Enfant’) ontmoet een leuke jongen, maar ze durft niet goed, de liefde.
![[12-08-09] unmadebeds.jpg](/blogfotoos/unmadebeds.jpg)
‘Unmade Beds’ is de tweede film van de Argentijnse Alexis Dos Santos, die in ‘Glue’ dicht op de huid van tieners zat en zich nu richt op begintwintigers in de hippe Londense undergroundscene. Terwijl hij de twee volgt, waarbij Axl in een makelaar zijn vader herkent en Vera voorzichtige ontmoetingen met de naamloze jongen heeft, valt op met hoeveel precisie en poëzie de filmmaker hun innerlijke wereld schetst: een voice-over, een reeks fotootjes of weemoedig gedraal in een hotelgang, geven mooi de stormen en stiltes weer in hun zwijgzame hoofden.
Die aanpak vormt een mooi contrast met de fijne jubelende losheid van de film die je hier en daar doet denken aan de jonge Godard. De camera ‘springt’, de acteurs - die veel improvisatieruimte kregen van hun regisseur - barsten in een![[12-08-09] unmadebeds_2.jpg](/blogfotoos/unmadebeds_2.jpg)
dansje uit, en steeds is er even muziek. Of het nu een prachtig liedje is dat uit een eigenwijs platenspelertje komt, of de lieve song die de Nederlandse acteur Michiel Huisman zingt, muziek levert een krachtige bijdrage aan deze zoete, overrompelende film over ongedurige jonge mensen die troost en inspiratie bij elkaar zoeken. ‘Unmade Beds’ voelt als een lekker rommelig bed waar je je aan het eind best nog een keer in zou willen omdraaien.
Unmade Beds
Regie: Alexis Dos Santos
Met Fernando Tielve, Déborah François, Michiel Huisman
RdL
Trouw
13 augustus 2009
UNMADE BEDS
13
aug
2009
‘Unmade Beds’ is de tweede film van de Argentijnse Alexis Dos Santos, die in ‘Glue’ dicht op de huid van tieners zat en zich nu richt op begintwintigers in de hippe Londense undergroundscene. Terwijl hij de twee volgt, waarbij Axl in een makelaar zijn vader herkent en Vera voorzichtige ontmoetingen met de naamloze jongen heeft, valt op met hoeveel precisie en poëzie de filmmaker hun innerlijke wereld schetst: een voice-over, een reeks fotootjes of weemoedig gedraal in een hotelgang, geven mooi de stormen en stiltes weer in hun zwijgzame hoofden.Die aanpak vormt een mooi contrast met de fijne jubelende losheid van de film die je hier en daar doet denken aan de jonge Godard. De camera ‘springt’, de acteurs - die veel improvisatieruimte kregen van hun regisseur - barsten in een
dansje uit, en steeds is er even muziek. Of het nu een prachtig liedje is dat uit een eigenwijs platenspelertje komt, of de lieve song die de Nederlandse acteur Michiel Huisman zingt, muziek levert een krachtige bijdrage aan deze zoete, overrompelende film over ongedurige jonge mensen die troost en inspiratie bij elkaar zoeken. ‘Unmade Beds’ voelt als een lekker rommelig bed waar je je aan het eind best nog een keer in zou willen omdraaien.Unmade Beds
Regie: Alexis Dos Santos
Met Fernando Tielve, Déborah François, Michiel Huisman
RdL
Trouw
13 augustus 2009